Laatste weekjes

Nog even voordat TT en Natalie komen, de ontwikkelingen in huize Cunucu voor de thuisblijvers. Indy wordt bijna gek van de spanning, al 4 weken roepen haar ouders dat haar allerbeste vriendin TT bijna komt en over een paar daagjes is het zover. Indy droomt er zelfs van, want vlak voor ze in slaap valt zegt ze tegen haarzelf: TT om (=komt) Yes en daarbij balt ze haar vuisten. Ook wordt Thijmen niet meer door zijn zus getroost met de woorden dat papa op het werk is en zo terugkomt, nee ook Thijmen moet eraan geloven: TT om, yes!
Als we dan vragen wie er nog meer komt, zegt ze Nadulie, die ze nu ook al herkent van de bruiloftsfilm van Spanje ( dit is Indy’s lievelingsfilm, we kijken hem gemiddeld 8x per dag).

Verder is ons kleine schatje heerlijk in de peuterpuberteit. Alles wat niet mag, wordt express 100x gedaan, waarbij ze ons ook nog roept zodat we wel naar haar moeten kijken. Zo is er een tijdje geweest dat mevrouw het erg leuk vond om op de grond te plassen, terwijl ze dat eerst juist zo goed op het potje deed. Boos werden leek alleen maar averechts te werken en dus besloot ik (Deb) voor een andere aanpak. Om het kwartier op het potje zetten, er een geweldig feest van maken als ze dan op het potje plaste en er geen aandacht aan schenken als ze het op de grond deed. Dit alles met resultaat dat ze weer gewoon zindelijk is op dit moment. Alleen moet ze nog leren dat ze niet de hele tijd in haar blootje kan rondrennen en dat ze dus echt een onderbroek aan moet, helaas vindt ze dat nog niks.
Verder speelt ze steeds vaker met haar kleine broertje, wat hij helemaal geweldig vindt.

Thijmen heeft nogal haast met alles. Een paar dagen geleden heeft hij voor het eerst ‘mama’ gezegd en hij doet heel erg zijn best om te kruipen. Hij gooit zijn kontje dan omhoog, trekt zijn beentjes eronder en zet zich af met zijn voetjes. Hij schuift vervolgens een klein beetje vooruit en raakt daarna gefrustreerd omdat hij niet ver genoeg komt of omdat het kleed in de weg zit. Het blijft een verschrikkelijk lief mannetje en het gaat erop lijken dat we over een tijdje 2 krullenbolletjes hebben rondhuppelen.

Verder zijn we begonnen met de voorbereidingen van ons vertrek. Er komt een grote porchsale aan en we zijn al een klein beetje begonnen met inpakken. Mark heeft voor zijn afscheid bij het ziekenhuis, samen met 2 andere collega’s een grote catamaran gehuurd. Hier gaan we dan 4 uur mee varen en borrelen met zo’n 40 man. TT en Naat mogen die dag oppassen…
Ikzelf zit met mijn hoofd al bijna in Nederland, kijk erg uit naar de leuke dingen die ik daar weer ga doen, het weerzien van iedereen, feestje van Jo en Steef, zoeken naar een huis (hoewel we die misschien al gevonden hebben) en de reünie met oude klasgenootjes van Deb.
Maar eerst ga ik dus 2 weken op vakantie in Aruba (zoals ik het zelf noem), een geweldige afsluiter waar ik heel veel zin in heb!