Tweede week vakantie en weer thuis.

Het laatste weekje op dit eiland is voorbij en dus hier een verslag van onze laatste uurtjes op One Happy Island. Naat is helemaal into the kids, ze weet precies wie er een 2-speen krijgt en wie een 4-speen krijgt, hoeveel cc er in de flessen gaat, wat er mee moet in de tas als we op stap gaan met zijn allen, welke maat luiers Indy en Thijmen dragen en hoe ze Thijmen stil moet krijgen. Ook ging ze regelmatig met alleen Indy naar the pool, waar ze natuurlijk Ice-tea kreeg en chippies. De zaterdag voordat we weggingen hielden we een porchsale. Heel veel mensen kwamen er niet, maar degenen die wel kwamen namen heel veel mee en kwamen soms wel 3x terug. De volgende ochtend kwam er nog 1 iemand langs en die wilde alles wat over was wel opkopen. Op zondag zijn we eerst nog met zijn allen naar Moomba-beach geweest en daarna zijn Mark en ik met de catamaran weggeweest. Natuurlijk werd Deb weer zeeziek (3 jaar geleden op Curaçao ook al) en zelfs Mark voelde zich niet top. Daarna gingen we met zijn allen borrelen op de pier en het plan was om daarna met zijn tweetjes naar Le Dome te gaan. Het borrelen was zo gezellig dat we Le Dome niet meer gehaald hebben, het werden frikadellen van Fred, gevolgd door een nachtelijk bezoekje aan Moomba samen met Mark’s collega en onze ‘Huisbelg’Vincent. De volgende dag lekker met een kater het vliegtuig in. De vlucht is goed gegaan, hoewel we niet geslapen hebben.

Weer thuis
Op Schiphol werden we opgewacht door de opa’s en oma’s, de omi’s, beide tantes Jolanda met kids, ‘super’tante Laura, ome Bert en Cristy met Sara. Er werd een appeltaartje verorberd op de Pluimgras waarna we bij Opa en Oma Volkerijk hebben gegeten en bij Opa en Oma Huson zijn blijven slapen.
De opstart-perikelen die we in Aruba ondervonden laten zich nu ook weer gelden. Geen auto, geen werkende mobieltjes, te kleine huisvesting, de internetverbinding werkt niet meer, 36 bergen wasgoed, een (half) lege koelkast…. opstarten dus en weer genoeg te doen.
Mark heeft zijn eerste sollicitatiegesprek (binnen 24 uur) achter de rug en het ziet er naar uit dat hij het komende jaar werkzaam zal zijn bij een psychiatrisch centrum voor doven en slechthorenden (de enige in Nederland) in Leidschendam; 18 uur als algemeen arts op de afdeling en 18 uur als artsassistent psychiatrie. De financiële onderhandelingen volgen nog maar ‘beide partijen’ hadden een positief gevoel en willen met elkaar verder… zoals dat heet.
Debbie heeft in de tussentijd twee huizen in Noordwijk bezocht, maar voor we een bod kunnen doen is een baan toch wel handig. Morgen gaan we op jacht naar een auto.
Jullie horen het, we zitten niet stil, het ‘luie’leventje in Nederland is weer begonnen.
En Indy: riep voor het eerst: KOUD nadat ze onder de douche vandaan kwam, was helemaal hyper bij opa en oma thuis, kan haar draai letterlijk nog niet vinden op de Pluimgras; ze botst continu haar hoofd en wilde gisteravond niet slapen voor 1 uur ’s nachts (jetlag dus).
En Thijmen ziet er voor het eerst een beetje leuk uit (heeft dus kleren aan), heeft daarbij koude handen en voeten en is voor de rest een heerlijke, grote baby.

Tot slot willen wij iedereen hartelijk danken voor alle aandacht, reacties, kaartjes, cadeautjes het afgelopen jaar. Van deze website gaan wij een mooi herinneringsboek laten maken, dus een laatste reactie wordt in boekvorm bewaard voor later. We zijn nu ook weer gewoon bereikbaar via ons gewone telefoonnummer.

Tot spreeks en ziens!

Mark, Debbie, Indy en Thijmen

PS
Misschien volgt er nog een laatste bericht met een terugblik en evaluatie van ons familie-avontuur... maar eerst even laten bezinken.