Indy 12-14 maanden

Samenvatting:
Met name voor de opa's en oma's en tantes alle details over onze grote trots.

Indy 28-11-2005
Indy begint met haar eerste stapjes. We oefenen op het strand. Elke keer als ze dan haar stapjes heeft gedaan en ze valt, geven we haar een applaus en zeggen: goed zo. Indy denkt dan dat ze een applaus krijgt omdat ze valt en vervolgens valt ze heel trots 10 x achterelkaar en doet ze dus geen één stapje meer. (Ondertussen is het een paar dagen later en kan ze al echt een paar stapjes los doen, echt heel goed…)
Mevrouw heeft nu twee tandjes en krijgt steeds langere krullen, heel mooi. Afgelopen zondag zijn we naar de intocht van Sinterklaas gaan kijken, het was heel druk en moesten best lang wachten. Uiteindelijk kwam hij eraan. Er waren echt een heleboel kindertjes, maar natuurlijk koos hij Indy uit om even een handje te geven. Indy vond die man doodeng en dook helemaal in mama. Ook zwarte piet vond ze maar een rare vent.
Ook heeft Indy sinds kort een nieuwe hobby: tappelappe (bij de kraan staan en er uren mee willen spelen en zeiknat worden) Als het goed is, zit er een foto bij. (Tappelappe was de grootste hobby van mijn andere schatje Alexander)
Ook heeft Indy een vriendinnetje gekregen hier: Eliza. Ze gaan bijna elke dag bij elkaar spelen en als er dan eentje weggaat, moeten ze allebei huilen. Alleen laatst stak Indy haar vingertje in de mond van Eliza, maar die heeft intussen al 4 vrij grote tanden, waarmee ze heel hard kan bijten en dus niet meer loslaat. Opeens hoor ik Indy keihard kreisen en moest ik dus haar vingertje verwijderen uit Eliza’s mond. Haar tanden stonden nu heel mooi afgedrukt op Indy’s vingertje. Indy bleef er bijna in hangen zo hard moest ze huilen, en wilde het eerst volgende half uur Eliza niet meer zien, daarna was het over.
Je ziet Indy echt genieten van het feit dat ze papa en mama nu zo vaak ziet, het gaat dus fantastisch met haar.

Indy 30-01-2006
Een paar dagen geleden zijn we voor het eerst hier naar het consultatieburo geweest. Indy was qua gewicht niet aangekomen, ze weegt nog steeds 9.6 kg. Wel was ze 5 cm gegroeid. Ze zit nog steeds ver boven het gemiddelde, maar niet meer in het extreme, ze is nu 81 cm. Bij het consultatieburo was veel speelgoed en veel kinderen, dus Indy had het erg naar haar zin. Ook was er een meisje die een kop groter was en heel wat dikker die ook met het speelgoed aan het spelen was. Ze moest ergens bij en kwam toen tegen Indy aan. Indy op haar beurt keek haar aan (en niet op een aardige manier), was niet impressed bij de grootte van het kind en duwt het kind van haar plek en gaat vervolgens op haar plek staan om met het speelgoed te spelen. Een echte meid dus…
Vervolgens mocht Indy bij de dokter komen. Daar kreeg ze 2 prikken, want hier worden ze ook tegen Hepatitus B ingeënt. Indy moest heel erg huilen toen ze de prikken in haar arm kreeg. Daarna werd ze ontzettend kwaad op de dokter en schold haar helemaal de huid vol (in babytaal, maar zeer agressief en expressief!)

Waarschijnlijk is ze niet in gewicht aangekomen, omdat ze een paar keer ziek is geweest en dat ze in de lengte ontzettend gegroeid is en daarbij natuurlijk actiever is geworden nu ze loopt. Aan haar eten ligt het niet, want mevrouw eet genoeg. Ze eet zo’n 4-6 boterhammen per dag, een banaan en een ½ sinaasappel, avondeten wat wij eten en een toetje na. Tussendoor eet ze dan ook nog zoute crackertjes. Ook heeft mevrouw een dure smaak, want wat ze echt lekker vindt zijn dure garnalen, het liefst van het duurste restaurant van het eiland Le Dome. Tevens is ze helemaal gek van zeebanket (bonbons). Het is toch een kind van d’r moeder want waar je haar helemaal dol mee kan maken is patat met mayonaise, of beter gezegd mayonaise met patat.

Favoriete bezigheid nummer 1 is naar buiten gaan. Elke dag proberen we 2 of 3x te gaan lopen aan de hand of wat ze liever wil; los lopen. Ze kan ontzettend lang achterelkaar lopen, het lijkt wel of ze niet moe wordt. Wat ze ook erg leuk vindt is dansen, ze steekt haar hand dan uit en iedereen moet dan in een kringetje gaan staan en vervolgens zingen en dansen we het liedje: “We maken een kringetje van jongens en van meisjes..” Ook vindt ze het erg leuk om te shaken, we zingen dan: shake that bootie bootie, en vervolgens gaat ze een beetje gebukt staan en schudt ze met haar billen ( nou ja ze bouncet met haar benen)

Hier spreekt natuurlijk een trotse moeder, maar Indy is een behoorlijk slimme tante (misschien blijkt later wel dat ze achterlijk is, maar ja). Ze weet al ontzettend veel woorden, we staan er echt versteld van. We hebben een blokkendoos met blokken met allemaal plaatjes erop en als je dan vraagt : Indy waar is de olifant, dan wijst uit al die verschillende blokken degene met de olifant aan. Zo kent ze al: de bal (kan ze ook heel goed zeggen), de fiets, de potloden, de trein, het beertje, eendje kwak kwak en de schilpad. Verder kent ze ook de woorden vliegtuig, vogeltje, giraf, de zon, stoel, tafel en televisie. Als je vraagt waar de lucht is wijst ze omhoog en voor de grond wijst ze omlaag. Verder zegt en zwaait ze “dag dag’ en kan ze nu goed ‘ja’en ‘nee’zeggen op vragen (eerst zei ze namelijk overal nee op).
Ook is ze erg bezig met wie wie is. Ze wijst dan degene aan en probeert dan de naam te zeggen. Iets nieuws van de laatste tijd is dat ze het heel spannend vindt is achteruitlopen net zo lang totdat ze met haar rug tegen iets aan staat. Als mama dan zegt dat ze voorzichtig moet zijn, gaat ze met hele kleine stapjes achteruit lopen. Het is heel leuk om te zien hoe ze dus bewust raakt van de ruimte achter haar en haar lichaamsbesef. Ze weet alle lichaamsdelen al helemaal goed aan te wijzen en het woordje ‘neus’ kan ze al zeggen.
Verder vindt ze beestjes heel erg interessant en de geluiden die ze maken. Wijzen we een koe aan dan zegt ze boe, bij het varken probeert ze een knor geluid te maken, bij het eendje maakt ze van haar handen een snavel en probeert ze kwak kwak te zeggen, bij de poes maakt ze een pootje van haar hand, bij de hond zegt ze echt woef woef woef, bij het paard maakt ze klik geluid van de hoeven en bij de vlinder doet ze haar armen heen en weer als of ze aan het vliegen is. Ook houdt ze erg van muziek, ze zet dan een muziekje aan op haar ‘auto’ en begint heftig te klappen en vervolgens moet iedereen mee klappen. Als mama danst door de kamer en aan ballet doet, moet ze heel erg lachen, maar ze vindt het ook heel erg interessant. Ook doen we af en toe al een hele kleine balletoefening…

Indy heeft één grote held en dat is natuurlijk haar papa. Boos worden op hem zal nooit gebeuren en ze kan hem aankijken of ze nu al met hem wil trouwen. Als mama Mark een kusje geeft en een knuffel, wil ze er meteen bij. Mama wil dan lekker met zijn drieën knuffelen, maar nee, helaas wordt mama dan weggeduwd en gaat Indy lekker met papa knuffelen. ’s Ochtends geeft ze aan papa zijn pet, wat betekent dat ze naar buiten wil of ze pakt haar eigen schoenen.

Natuurlijk is Indy nog steeds het mooiste kindje van de wereld en ook weer vandaag in de supermarkt komt er een cassiere aanrennen om Indy gedag te zeggen en om ons te vertellen dat ze haar zo’n verschrikkelijk mooi kindje vindt. (dit vindt mama helemaal niet erg om te horen natuurlijk) Overal waar we komen vertellen mensen ons dat ze Indy zo prachtig vinden, maar dit klinkt wel heel erg als trotse mama-praat.

Verder helpt Indy haar mama mee met het huishouden, ze pakt dan de veger en gaat over de grond vegen. Tevens loopt ze vaak met de vliegenmepper rond en probeert ze de vliegen dood te slaan, maar slaan zonder dat er maar één vlieg in de buurt is vindt ze ook leuk. Tandenpoetsen wil ze ook altijd, vooral als mama of papa het ook aan het doen is. Verder blijft spetteren in bad natuurlijk leuk. Ook iets nieuws is dat ze nu echt je hand pakt en je ergens naar toe leidt. Vaak is dat naar buiten maar soms ook ergens anders naar toe.
Het is echt geweldig om te zien hoe zie haar mama en papa probeert na te doen en hoeveel ze dus oppikt zonder dat we het echt in de gaten hebben. Je ziet haar echt steeds verder ontwikkelen en je staat er echt versteld van wat ze allemaal al kan voor haar leeftijd.

Indy zou natuurlijk helemaal een superkind zijn als ze snachts ook nog zou doorslapen, maar ja, je kan niet alles hebben. Wel heeft het kind eindelijk een ritme gevonden. sMiddags gaat ze zo rond 12.00 uur naar bed en dan slaapt ze zo’n 2 en soms 3 uur. sAvonds gaat ze nu om 20.00 uur naar bed. Ze gaat helemaal zonder mokken naar bed. We hebben een dag-zeggen-ritueel en leggen haar in bed en zeggen slaap lekker, doen het licht uit en dan is ze meteen stil en gaat ze slapen. Helaas wordt ze meestal rond 02.30 onrustig. Echt wakker worden doet ze niet, maar ze begint te draaien of haar speen ligt buiten het bed, of ze stoot haar hoofd enz. Dus echt een nachtrust hebben we nog steeds niet, maar over een jaartje of 3 zullen we er dan extra van genieten… (of nummer 3 moet dan net geboren zijn, Geintje!)

Nou dit was even een update van mijn lieve kleine meisje en natuurlijk die van haar papa.
Een kus van Indy voor iedereen…