Eerste indruk
Door: Debbie
11 Februari 2006 | Aruba, Cunucu Abao
November 2005
Samenvatting:
Debbie haar eerste mail naar familie en vrienden; de vlucht, een eerste indruk van het appartementje, wat opstartproblemen oa. pech met huurauto's en een update over Indy
Beste familie en vrienden,
Hier dan eindelijk een mailtje uit het zonnige Aruba (het heeft vannacht de hele nacht geregend).Onze vlucht is heel erg goed gegaan, Indy was natuurlijk weer superlief en heeft geen één keer gehuild. Heeft nergens last van gehad, alleen zat ze kennelijk tijdens de vlucht een beetje vol, want op een gegeven moment kotste ze papa helemaal onder, waarna ze weer vrolijk verder ging met lachen. We werden opgehaald door een collega van Mark en op een taxi gezet naar ons appartementje. Op zich is het helemaal geen slecht appartement, maar onze ‘complete kitchen’ is nog minder complete dan we dachten. Het strand zit heel vervelend (not) tegenover ons appartement.
De volgende dag zijn we meteen met zijn allen naar het ziekenhuis gegaan, waar we met iedereen kennis hebben gemaakt. Een huisarts die daar werkt, heeft ons die middag naar een autoverhuurbedrijf gebracht. Het was wel niet de goedkoopste, maar wel zeer betrouwbaar. Die middag gingen we even de stad in, en al snel kwam er groen spul uit de motorkap en begon hij te roken. Mark heeft Indy en mij toen weer snel bij het appartement afgezet en vervolgens de auto na veel zoeken weer teruggebracht. Hij kreeg meteen een grotere auto mee, waarvan later bleek dat de airco het helaas niet deed. De volgende dag gingen we onze mobieltjes ophalen in de stad, die waren Aruba-klaar gemaakt. Mark was al heel snel uit de winkel terug, wat ik al raar vond, je raadt het al, ze waren toch nog niet klaar, dus nog steeds geen mobieltjes. Mark wil wegrijden van de winkel, alleen start de auto opeens niet meer, na 100x proberen nog niet, dus maar terug de winkel in of we alsjeblieft het autoverhuurbedrijf mogen bellen. Die konden we natuurlijk niet meer bereiken en dus maar ingesproken dat we daar de auto lieten staan en met de taxi teruggingen naar ons appartement en of ze ons daar wilden bellen. Dat was de volgende dag natuurlijk nog niet gebeurd en gevraagd aan een verpleegkundige van het ziekenhuis of die ons even wilden brengen naar het autoverhuurbedrijf. Daar stond onze auto alweer, er zat een heel nieuwe startmotor in. Er werd nog wel even sorry gezegd, want de monteur was vergeten de raampjes dicht te doen en het had de hele nacht geregend…oftewel er stond een laagje water in, maar ja.
Zaterdag zijn we zelfs twee keer naar het strand geweest, wat echt prachtig is. Verder zijn we op zoek naar huisvesting, wat toch best lastig is. Iets leuks krijg je toch pas echt vanaf de 3000 gulden per maand (ong 1500 euro) maar das net een beetje te veel voor ons, dus zoeken we verder. Met ons gaat dus alles prima. Indy zit opeens in de fase dat ze alle kleertjes uit de koffer trekt en zelf wil aantrekken of voorzicht houdt, waarop wij haar vertellen hoe prachtig het haar staat. Ook heeft ze af en toe ruzie met mama, omdat ze geen luier om wil (tijd voor een potje). Het is een heel gedoe om die luier aan te krijgen, waarbij mama door de kleine driftig in baby-taal vervloekt wordt naar de andere kant van het eiland. Uiteindelijk wil ze dan van het bed, nog steeds zonder luier om en dan zeg ik dat toch eerst die luier om moet. Vervolgens gaat ze dan liggen en kan dan eindelijk dat ding om. Papa kan nog steeds niet de hoek om lopen, of ze denkt al dat ze eeuwig verlaten wordt door hem. Verder is ze het liefste kind van de wereld en is het heerlijk om elke dag naast dat kleine krullekopje wakker te worden. Indy heeft het heerlijk naar d’r zin zo en zit elke dag lekker met haar speelgoed te spelen. Het strand vond ze super, hoewel ze het zand nog een beetje eng vind, maar zwemmen in de zee is natuurlijk geweldig. Hopelijk gaat het thuis ook met iedereen goed, we missen jullie wel hoor.
Een dikke kus voor iedereen van ons allemaal.
Samenvatting:
Debbie haar eerste mail naar familie en vrienden; de vlucht, een eerste indruk van het appartementje, wat opstartproblemen oa. pech met huurauto's en een update over Indy
Beste familie en vrienden,
Hier dan eindelijk een mailtje uit het zonnige Aruba (het heeft vannacht de hele nacht geregend).Onze vlucht is heel erg goed gegaan, Indy was natuurlijk weer superlief en heeft geen één keer gehuild. Heeft nergens last van gehad, alleen zat ze kennelijk tijdens de vlucht een beetje vol, want op een gegeven moment kotste ze papa helemaal onder, waarna ze weer vrolijk verder ging met lachen. We werden opgehaald door een collega van Mark en op een taxi gezet naar ons appartementje. Op zich is het helemaal geen slecht appartement, maar onze ‘complete kitchen’ is nog minder complete dan we dachten. Het strand zit heel vervelend (not) tegenover ons appartement.
De volgende dag zijn we meteen met zijn allen naar het ziekenhuis gegaan, waar we met iedereen kennis hebben gemaakt. Een huisarts die daar werkt, heeft ons die middag naar een autoverhuurbedrijf gebracht. Het was wel niet de goedkoopste, maar wel zeer betrouwbaar. Die middag gingen we even de stad in, en al snel kwam er groen spul uit de motorkap en begon hij te roken. Mark heeft Indy en mij toen weer snel bij het appartement afgezet en vervolgens de auto na veel zoeken weer teruggebracht. Hij kreeg meteen een grotere auto mee, waarvan later bleek dat de airco het helaas niet deed. De volgende dag gingen we onze mobieltjes ophalen in de stad, die waren Aruba-klaar gemaakt. Mark was al heel snel uit de winkel terug, wat ik al raar vond, je raadt het al, ze waren toch nog niet klaar, dus nog steeds geen mobieltjes. Mark wil wegrijden van de winkel, alleen start de auto opeens niet meer, na 100x proberen nog niet, dus maar terug de winkel in of we alsjeblieft het autoverhuurbedrijf mogen bellen. Die konden we natuurlijk niet meer bereiken en dus maar ingesproken dat we daar de auto lieten staan en met de taxi teruggingen naar ons appartement en of ze ons daar wilden bellen. Dat was de volgende dag natuurlijk nog niet gebeurd en gevraagd aan een verpleegkundige van het ziekenhuis of die ons even wilden brengen naar het autoverhuurbedrijf. Daar stond onze auto alweer, er zat een heel nieuwe startmotor in. Er werd nog wel even sorry gezegd, want de monteur was vergeten de raampjes dicht te doen en het had de hele nacht geregend…oftewel er stond een laagje water in, maar ja.
Zaterdag zijn we zelfs twee keer naar het strand geweest, wat echt prachtig is. Verder zijn we op zoek naar huisvesting, wat toch best lastig is. Iets leuks krijg je toch pas echt vanaf de 3000 gulden per maand (ong 1500 euro) maar das net een beetje te veel voor ons, dus zoeken we verder. Met ons gaat dus alles prima. Indy zit opeens in de fase dat ze alle kleertjes uit de koffer trekt en zelf wil aantrekken of voorzicht houdt, waarop wij haar vertellen hoe prachtig het haar staat. Ook heeft ze af en toe ruzie met mama, omdat ze geen luier om wil (tijd voor een potje). Het is een heel gedoe om die luier aan te krijgen, waarbij mama door de kleine driftig in baby-taal vervloekt wordt naar de andere kant van het eiland. Uiteindelijk wil ze dan van het bed, nog steeds zonder luier om en dan zeg ik dat toch eerst die luier om moet. Vervolgens gaat ze dan liggen en kan dan eindelijk dat ding om. Papa kan nog steeds niet de hoek om lopen, of ze denkt al dat ze eeuwig verlaten wordt door hem. Verder is ze het liefste kind van de wereld en is het heerlijk om elke dag naast dat kleine krullekopje wakker te worden. Indy heeft het heerlijk naar d’r zin zo en zit elke dag lekker met haar speelgoed te spelen. Het strand vond ze super, hoewel ze het zand nog een beetje eng vind, maar zwemmen in de zee is natuurlijk geweldig. Hopelijk gaat het thuis ook met iedereen goed, we missen jullie wel hoor.
Een dikke kus voor iedereen van ons allemaal.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
